One Love in my Live

Selamat menjemput impian dalam satu cinta untuk jutaan cita-cita

Cari Blog Ini

Laman

Label

Jumat, 30 Juli 2010

Gerentes

Geura kedalkeun
naon nu janten bangbaluh teh
moal hade disidem
nepikeun ka pareum
lilin nu ukur tinggal sapotong the
moal hade ditundung
rasa nu teu weleh cumarita
bisi pundung
nu nyesa ukur rasa kaduhung

Jatinangor, 30 Juli 2010
15.22

Gerentes

Geura kedalkeun
naon nu janten bangbaluh teh
moal hade disidem
nepikeun ka pareum
lilin nu ukur tinggal sapotong the
moal hade ditundung
rasa nu teu weleh cumarita
bisi pundung
nu nyesa ukur rasa kaduhung

Jatinangor, 30 Juli 2010
15.22

Gerentes

Geura kedalkeun
naon nu janten bangbaluh teh
moal hade disidem
nepikeun ka pareum
lilin nu ukur tinggal sapotong the
moal hade ditundung
rasa nu teu weleh cumarita
bisi pundung
nu nyesa ukur rasa kaduhung

Jatinangor, 30 Juli 2010
15.22

Pasea

Guntreng
panineungan nu ngamalir
jeung pangalaman
gening
aya anjeun dina kuring
da gening
anjeun teh kuring
moal hade mun kuring ninggalkeun anjeun
moal simpe mun kuring nyangcang anjeun

Tanjungsari, 28n Juli 2010
22.12

Mata Pamenta

Nalika patepung teuteup
teu sakiceup panon males neuteup
ngeluk
teu unjukkan kanu boga rasa heman
sajorelat
ka potret ku lensa nu ilang cahya
aya soca nu dipicangcan rasa
mawa rosa
ambekan
cangcaya
kanu keur kemba

Buruan PAMASS
26 Juli 2010
11.46
ditulis
di Tanjungsari, 28 Juli 2010
22.13

Naon

abdi teu tiasa ngajangjikeun nanaon
da gening teu naon-naon
kunaon atuh anjeun téh
naon nu janten bangbaluh
nepikeun ka nyuuh
néangan nu linduh
tapi teu pararuguh

PAMASS, 28 Juli 2010
13.22
Wanci Penerimaan Maba SNMPTN

Wanci Sariak layung

Reup maghrib panon ngalong
Dina jandéla kamer
Neuteup langit nu méh angkeub
Haté ngageter
Totondén jiwa nu teu teger
Duh…
jungjunan
Nu ucang anggé na katumbiri ati
Nu nyumput na lalangsé haté
Gera tingal ieu bulan
Moncorong
Mencrong kuring nu kapindingan wanci
Kahalangan anggang
dikakayon kamelang
Peurih
nyeak
nyongkab sawak-awak
Cimata teu eureun cumarita
Aya katresna kakotrétkeun
Dina wanci caang bulan

Tanjungsari, 25 Juli 2010
Wanci sariak layung nepi tengah peuting nu kairing ku dangding

Insomnia

Pabeulit jeung pakait
peuting-peuting nu kungsi meuting
dina hariring nu teu weleh nyaring
euleuh
gening
ngan ukur kuring nu pating kuriling
teu nyana aya nu paséa dijero dada
har
apan urang teh kungsi patepung
majar teh euweuh panglipur
réwuan memori minuhan otak nu keur ngagolak
atuh, saban poé saban simpé
da rasa mah teu eureun cumarita
ari anjeun?
apal teu aya nu gulang-guling saban peuting
humandeuar
tapi aur-auran
tong ngabibita ku impian nu anggang dina panineungan
da isuk mah pating kulisik
moal malik
teu katilik

Tanjungsari, 24 Juli 2010
18.43

Nanya

Cangcaya rupina mah anjeun téh palangsiang
éta rasa téh dimomorékeun euleuh deudeuh teuing
haté ning anjeun téh kabula-kabalé ku rasa nu teu weléh simpé tong maksakeun tong nyobi2 digunting gelasan langlayangan téh bilih ramo nu kalahkah potong keun antep
malar sina anteng
Tanjungsari, 23 Juli 2010

Jumat, 25 Juni 2010

Ruang

ruang kosong terisi sepi

menangis tak berarti hati terus meringis

lubang yang menganga karena luka seketika
terobati dan tertutup
tak tahu
untuk selamanya atau hanya sementara

yang aku tahu

cinta itu ada....


Jatinangor 25 Juni 2010

Rabu, 09 Juni 2010

Dariku lagi

Kamu tak ‘kan pernah mendapatkan cinta
Cinta seperti yang aku berikan kepada kamu
Kamu nanti pasti ‘kan menyadarinya
Saat aku tak lagi ada
Kamu tak ‘kan pernah tahu betapa aku
Memuja kamu seperti ku memuja dewa cinta
Kamu nanti pasti ‘kan menyadarinya
Saat aku tak lagi ada
Cinta ini cinta yang tak perlu
Mendapatkan balasan cinta
Meski hatiku perih
Menahan cinta yang terluka
Cinta yang buatku bertahan
Pasti ada air mata
Kamu tak ‘kan pernah tahu betapa aku
Memuja kamu seperti ku memuja dewa cinta
Kamu nanti pasti ‘kan menyadarinya
Saat aku tak lagi ada
Cinta ini cinta yang tak perlu
Mendapatkan balasan cinta
Meski hatiku perih
Menahan cinta yang terluka
Cinta yang buatku luka
Cinta yang buatku bertahan
Meski ada air mata
Cinta ini cinta yang tak ‘kan tergantikan
Cinta ini cinta yang tak ‘kan tergantikan
Inilah satu-satunya cinta yang tak perlu
Mendapatkan balasan cinta
Meski hatiku perih
Menahan cinta yang terluka
Cinta yang buatku luka
Cinta yang buatku bertahan
Meski ada air mata
Meski ada air mata
Meski ada air mata

Dariku

Apalah arti cinta, bila aku tak bisa
Memilikimu..
Apalah arti cinta, bila pada akhirnya
Tak ‘kan menyatu..

Sesulit inikah jalan takdirku
Yang tak inginkan kita bahagia

Bila aku tak berujung denganmu
Biarkan kisah ini ku kenang selamanya
Tuhan tolong buang rasa cintaku
Jika tak kau ijinkan aku bersamanya

Inilah saatnya aku harus melepaskan dirimu
Tuhan tolong buang rasa cintaku
Jika tak kau ijinkan aku bersamanya

Darimu

Aku tak mampu menyakitimu
Aku tak sanggup untuk menduakanmu
Aku tak mampu menyakitimu
Aku tak sanggup untuk menduakanmu
Ku tak mungkin mencintaimu
Karena hatiku telah dimiliki dia
Kau tak mungkin memiliki ku sepenuh hati
Aku hanya ingin setia
Aku hargai ketulusanmu
Untuk cintamu tapi ku milik dia
Ku tak mungkin mencintaimu
Karena hatiku telah dimiliki dia
Kau tak mungkin memiliki ku sepenuh hati
Aku hanya ingin setia
Ku tak mungkin mencintaimu
Karena hatiku telah dimiliki dia
Kau tak mungkin memiliki ku sepenuh hati
Aku hanya ingin setia
Ku tak mungkin mencintaimu
Karena hatiku telah dimiliki dia
Kau tak mungkin memiliki ku sepenuh hati
Aku hanya ingin setia
Aku hanya ingin setia

Sabtu, 22 Mei 2010

hujan


hujan
nu nyakclakan peuting ieu
maseuhan panto hate
najan ngeclak

mere tapak

jeung isyarat

"hujan semet ayeuna!
caah tong jadi rongkah!
gera sinembah!
beungkeut amarah!sangkan hujan teu ngeclakan
jero manah"


Tanjungsari, 19 Mei 2010
21.45

Poe

Naha beurang

murang maring

ka peuting
nu geus puguh nungguan isuk

isuk
nu pating kulisik

kahudang ku beurang

nu murang maring ka peuting

peuting
ngabangingik

diiringkeun ku pasaran

wanci sareupna

Tanjungsari, 19 Mei 2010
22.03

OPERASI

Digolerkeun

na ranjang RS

neang panyakit

teu kungsi lila
harewos nepi ka tungtung ceuli:

"OPERASI!"

Panon buncelik

renghap dada kerep

sakapeung ngahephep

sajongjonan ngalayang

keuna kana rupia
sabaraha?

aya imut nu ngahaja ditembongkeun
najan ukur sasenti


teu jauh ti dinya
aya nu ngabangingik
nyegruk
nyuksruk
kana jero hate
nepikeun kana pangjerona

Tanjungsari, 19 Mei 2010
22.09

Mangmang

Layung nu balungbang

beurang

liwung nu ngagantung

teu kungsi tepung

jeung amarah nu ngampar

linduh peuting

mawa hariring

natrat

na kotretan

alam

Tanjungsari,21 Mei
22.32

To be Winner, You have to fall first

Waktu berlalu tanpa tau
nasib memburu setiap hembus nafas ini
dan aku masih berjalan terseok-seok
membawa beban berat yg tak pernah aku tanggalkan
aku sadari
hidupku ini bukan milikku
dan hembus nafasku suatu saat pasti berhenti
kala suasana dan kondisi membuatku seakan tak berarti
aku terpuruk dalam lubang yang terhias emosi
emosi yang kadang merajai hati
marah
putus asa
sakit hati
benci
sedih
takut
dan berbagai perasaan lainnya yg mendominasi drpada kebahagiaan
satu sisi nalarku berkata lain
masa depan masih teramat panjang
walau ku tak tau
sepanjang apa waktu yg akan ku lalui
setiap episode pun terus berlalu
dan raga ini masih disini
aku harus berlari
kala terbang aku tak mampu
aku harus berjalan
kala berlaripun aku kurang tangguh
bgtu bnyak pertanyaan yg otakku ajukan
dan hatikupun terus menguatkan
kau harus kuat dan bertahan
bhkn kau harus lebih kuat dr yang telah Allah berikan
terlahir disini bukan mnjadi seorang pecundang!
buktikan pada dirimu sendiri
setidaknya kau mampu bertahan
untuk menjadi seorang pemenang, bukan hanya harus senang
bhkn kesedihan
perjuangan
pengorbanan
kesulitan
senantiasa menghiasi jalan mnju kemenangan itu
yg diperlukan hanyalah kesabaran
usha yg keras
do'a yg ikhlas
seburuk apapun fakta yg kau hadapi di dunia nyata
hatimu tak pernah meninggalkanmu
seperti bintang jatuh
tak pernah disangka-sangka
dan itu adalah keajaiban
bgtu pula kemenangan
kala kau jatuh
hatimu yg akan menguatkan
dan dia akan selalu menguatkan
krn dia diciptakan oleh Yang Maha Kuat


Jatinangor, 17 Mei 2010
11.50

Kamis, 20 Mei 2010

Terjebak

Aku tak memikirkan awan
ketika jariku asyik menekan keyboard
namun awan tak berbasa-basi
ketika dia ingin menangis
dya tdk memperlihatkan emosi
kala langit tak lagi tersenyum kepadanya
dan aku
tak berprasangka sedikitpun
kali ini
aku akan terjebak untuk kesekian kalinya
kedua kalinya pada kondisi yg sama
hujan lebat
dan alam yg gelap
menjebakku untuk tetap berada dlm sebuah ruangan
yg nyaman
sehingga aku tak sadar
awan menangis dgn kencang
rintihannya terdengar
sampai menusuk telinga
tdk sakit
namun berisik
dan aku tak kuasa beranjak
karena aku terjebak


Jatinangor, 9 Mei 2010
17.42

Sabtu, 15 Mei 2010

Bangbayang nu Kabayang-bayang



Tanggal 19-21 April, Program Studi Sastra Sunda ngalaksanakeun kagiatan Kuliah Kerja Lapangan (KKL). Taun ayeuna mah KKL teh deukeut, ka Sumedang, pernahna ka Situraja. Duh...teuing kunaon nya? Kuring asa hoream KKL ayeuna mah, teu cara basa taun kamari, basa KKL ka Baduy, kuring meni daria pisan. Teuing pedah ayeuna mah deukeut meureun, jeung waktuna samporet pisan, ngan tilu poe. Tapi da dek kana waktuna mah, kuring atoh we, daripada henteu teuing, da cenah mah aya isu, moal aya KKL taun ayeuna mah. Beu...kacida rugina mun enya tea mah moal aya KKL deui. Kabeneran KKL teh ninggang poe Senen, poe ayeuna kuring kuduna kuliah Bahasa Inggris Aplikatif. Kuring indit ti imah isuk keneh, da jam 6 kudu geus kumpul di kampus cenah. Kuring ti imah naek ojeg da euweuh nu nganteurkeun, jaba babawaan loba, lain babawaan nu sorangan, tapi babawaan barang-barang kaperluan kelompok. Kuring mah sok kabagean balanja wae unggal KKL teh, geus dua kali KKL, kuring nu balanja sagala kaperluan kelompok, da pedah kabeneran lanceuk kuring nu lalaki dagang sembako di pasar Tanjungsari, jadi teu hese mun butuh nanaon teh. Barang nepi ka kampus sihoreng can aya sasaha, sangkilang geus jam 7. Aya ketang sababaraha urang barudak entragan 2009 jeung ketua kelompok kuring, Kang Eko. Kuring meni angkaribung ku babawaan. Can oge nanaon geus cape. Jaba kuring can dadaharan, ari indit isuk-isuk teh tara kaburu dahar. Kabiasaan oge ketang ieu mah.
Samemeh indit, kuring dahar heula di PAKILUN, dahar nasi soto, da di tempat KKL bisi salatri, jaba kuring kabagean tempat pangjauhna, di Bangbayang. Teu kungsi lila mahasiswa geus ngarumpul di parkiran harepeun gedong B. Waktu nyedek ka beurang geus ampir jam 9. Samemeh indit aya sababaraha pangbagea ti dosen jeung Pa Budi, salaku PD III. Duh...meni asa lila, barudak geus teu puguh cicing, da geus waktuna mah, hayang geura-geura indit we. Jam 9 kurang saparapat kuring indit nyorang kota Sumedang. Hayang seuri, naek angkot ayeuna mah KKL teh, da puguh jalanna hese cenah, moal asup beus mah. Komo ka Bangbayang. Teuing ah, da can kabayang di Bangbayang teh jiga kumaha, pokona mah pangjauhna we cenah, kurang leuwih 15 km ti Kacamatam Situraja.
Dina mobil karasa heurin da puguh pangeusina lain ukur jelema wungkul, heurin ku babawaan, dus, kantong patumpuk-tumpuk. Tambah-tambah kelompok kuring mah punjul tinu lian, da ketua kelompokna ge diukna teh ngaheurinan, ditambahan ku salah sahiji anggota kelompok, si Tomy nu meakeun tempat teh. Teu kungsi lila kuring geus anjog di Sumedang, teu lila ngan ukur sajam satengah meureun perjalanan teh. Di Kacamatan kuring ngariung deui jeung babaturan, jeung kelompok sejen. Di ditu aya penerimaan resmi ti pihak Kacamatan. Kuring jeung nu sejenna ngarariung di Padepokan, Padepokan Sunda mekar ngaranna teh. Aya meureun kana sajamna diuk di padepokan, ngadengekeun rupa-rupa pangbagea ti pihak Unpad jeung Situraja. Basa ngawanohkeun perwakilan desa Bangbayang, nu ngariung di padepokan saleuseurian. Naha ceuk kuring teh make jeung saleuri?...sihoreng geus kabayang meureun, Bangbayang mah tempatna diluhur gunung. Jam 11 beurang, kabeh kelompok indit ngajugjug desa masing-masing. Hayang seuri nu kabagean di Situraja mah, deukeut pisan, teu rame ceuk kuring teh, euweuh dinamikana, mending nu jauh sakalian. Sapanjang jalan ka Bangbayang teh sihoreng gening jauh pisan, jeung jalanna teh butut. Jalan aspal, tapi kaditunakeun mah jalan teh rincug ku batu. Nu matak hariwang mah basa ngaliwat ka gawir nu ngalungkawing, bujur teh meni empod-empodan, jaba diuk pangtukangna, kadempet ku si Tomy nu awakna gede, beu...meni eungap rarasaan teh. Lain kunanaon kuring mah, sieun murag mobil teh ka jurang, jaba jungkrang. Tapi alhamdulillah...supir na ge ahli, sugan pembalap we ieu mah, ceuk si Riva teh. Aduh...sapanjang jalan teh kuring kunyam-kunyem we ngadu'a da sieun cilaka, jaba kabelah dituna mah da leuweung gening Bangbayang teh. Mobil asa dibuntang-banting, ka katuhu ka kenca, barudak jero mobil ting jalerit, da palaur. Teu kabayang mun dosen pembimbingna Bu Prof jeung Bu Hera, untung we diganti ku Pa Rahmat, da geus kabayang meureun ku salarea ge.
Dur lohor kuring nepi ka Kantor Desa Bngbayang. Alhamdulillah...sarerea ngucap kitu, bawaning ku atoh, da bujur geus panas. Komo nu peot mah beuki we tepos meureun. Kuring teu langsung ka imah nu rek dicicingan, ngaso heula di kantor desa, dalahar heula. Ari Kang Uwen mah langsung we muka laptop, neangan hotspot. Apek teh manehna bungah pisan, da di Bangbayang ge bisa Facebookan cenah, da aya Bangbayang Hotspot Area. Teu kungsi lila kelompok kuring dibawa ka hiji imah warga ku Pa Ulis. Balageur warga Bangbayang mah, komo da kuring mah didieu teh aya dulur. Pek teh imahna gigireun pisan imah nu dicicingan ku kelompok kuring.
Loba carita jeung peristiwa nu kagambar waktu KKL di Bangbayang. Aya untungna kabagean KKL dinu pangjauhna teh, resep, komo di gunung deukeut ka leuweung, loba monyet jeung bagong di Bangbayang mah. Nu ngahaja di ingu atanapi nu kalabur ti leuweung. Kabeneran kelompok kuring cicing di Kampung Sadarayna, nu ka koncara ku gula kawung jeung sapu huyun tea. Poe mimiti mah karasa can betah, poe kadua, katilu kuring mah geus betah pisan. Da bubuhan urang gunung, teu ngarasa ngarumas lamun KKL teh, geus biasa. Aya babaturan kuring mah, nu nepi ka teu bisa sare, da tuman sare mernah jeung ngareunah meureun. Kuring teu pati loba teuing milu neangan data, da puguh ripuh, beda jeung taun kamari, kuring daria pisan apruk-aprukan neangan data jeung Bu Dian. Taun ayeuna mah loba cicing di imah, da puguh kuring jadi tukang masak ongkoh. Nya neang data, nya masak. Da rek saha deui? Maenya ngandelkeun teuing Bi Asih nu boga imah, karunya kuring mah. Salian ti masak teh gegeroh, beberes, jsb. Dikelompok kuring mah lolobana lalaki, jadi we kuring katempuhan, najan awewena aya opatan, da teu daek kabeh gening kanu pagawean mah. Poe kadua kuring apruk-aprukan ngajugjug imah paraji di Sadarayna, abong di gunung, meni nanjak rek ngajugjug imah nu deukeut ge. Sanggeus salila sajam di imah paraji, kuring apru-aprukan deui ka makamna Mbah Jambrong, di anteur ku Pa Ahmad, juru kuncen di Sadarayna. Kuring mah resep apruk-aprukan leumpang neangan data teh, komo di leuweung, mawa hawa nu seger, beresih kana hate jeung pikiran, geus puguh kana awak mah mawa sehat. Ari barudak lalaki mah apruk-aprukan jeung Pa Rahmat, neangan data di Kampung Bangbayang.
Loba pisan nu teu kacaritakeun da puguh waktu ngetik diwarnet nu samporet pisan. Hehe..
Pagalaman kuring KKL taun ayeuna mah kaitung bungah, sabab KKLna ditempat nu beda jeung nu sejen. Ngan hanjakal, waktu nu samporet pisan , data nu kapanggih ge samporet.

Minggu, 09 Mei 2010

Wilujeng Surfing: Pray

Wilujeng Surfing: Pray

Pray

Banyak sekali hal yg terjadi didunia ini

rumit sekali perjalanan yg aku lalui
kadang terjal dan berduri
namun  aku tak tau pasti
akhir takdirku disini

kau
apa kabarmu sekarang?
apakah kau senang?
setelah menorehkan luka
pada lubang yg menganga
apakah kau masih suka tertawa
dalam setiap detik duka?
apakah kau masih suka menangis
saat kau merasa terpuruk sendiri?
apakah kau ingat saat-saat seperti membelenggumu dr waktu?
sehingga kau tak bisa bernafas karenanya
apakah kau lupa?
yah...
aku kira kau lupa
karena kau pun tak pernah sadar
walau otakmu pintar

kau tak pernah sadar
akan aku
yg tertatih-tatih
berusaha untuk berdiri
akan aku yg terseok-seok
berusaha untuk mngejar
dan saat ini aku terhempas
jauh...
dan aku mengalah
mengalah...
bukan berarti kalah
bukan putus asa dr usaha
tapi aku mengalah
dan aku optimis dgn do'a


Jatinangor, 9 Mei 2010
17.09 WIB